อกดีใจ—และแม้แต่การบอกเป็นนัยถึงความขี้เล่น—ก็เป็นหลักฐานยืนยันได้นี่ไม่ได้หมายความว่าภัณฑารักษ์ของ MoMA ได้ประณามการชอบของ Picassos และ Duchamp ในการจัดเก็บ รวมฮิตไว้ที่นี่แล้ว ความโปรดปรานของ Brancusis ที่สวยงามจนน่าตะลึงมีพื้นที่ชั้นที่ห้าทั้งหมดซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นร้าน Café 5 แกลเลอรี่ที่อยู่ติดกันอุทิศให้กับปลายศตวรรษที่ 19 ยังคงมี Starry Night ของ Van Gogh
(1889) รวมถึงผู้ต้องสงสัยทั่วไปอื่น ๆ เช่น Gauguin
แต่ยังมีเซรามิกที่ไม่อาจต้านทานได้จำนวนหนึ่งจากปี 1900 โดย George E. Ohr ในรูปทรงที่ท้าทายทางฟิสิกส์การปรากฏตัวของ “คนบ้าพอตเตอร์แห่งบิล็อกซี” ในขณะที่เขาเรียกตัวเองว่ารู้สึกแปลกแยก แต่ความสับสนดังกล่าวเป็นเสน่ห์ของ MoMA ที่ยึดมั่นมาอย่างยาวนาน ด้วยแนวคิดเกี่ยวกับรสนิยมและประวัติศาสตร์ทางเทเลวิทยาที่ฉาวโฉ่ Ohr อายุน้อยกว่า van Gogh เพียงสี่ปี และแม้ว่าพวกเขาจะมี
ขนบธรรมเนียมที่แตกต่างกันมาก แต่ทำไมไม่ลอง
พาพวกเขามาอยู่ด้วยกันสักหน่อยแล้วดูว่าเกิดอะไรขึ้น ท้ายที่สุดแล้ว หนึ่งในสามของแกลเลอรีของสะสมจะถูกเปลี่ยนใหม่ทุก ๆ หกเดือน หมายความว่า MoMA ที่รีเฟรชใหม่ทั้งหมดจะมาถึงทุก ๆ ปีครึ่ง ซึ่งเร็วเกินกว่าที่อำนาจจะเปลี่ยนมือในสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกาได้การขยายตัวของพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่และ Rehang นั้นหรูหราและชาญฉลาดThe Red Studioของ Matisse กับ Fiery
Sunsetของ Alma Thomas (1973) การสำรวจผล
งานของหลังกำลังรออยู่ที่ Mnuchin Gallery ในขณะนี้ข้อร้องเรียนใหญ่เพียงอย่างเดียวของฉันคือการพนันที่เหมือน “Mad Potter” นั้นไม่บ่อยนักและหวาดเสียวมากกว่าห้อง Matisse ที่สว่างไสวอยู่เสมอตอนนี้เป็นบ้านของจิตรกรและนักการศึกษาชาวแอฟริกัน-อเมริกันผู้ยิ่งใหญ่ Alma Thomas ทำไมแค่อันเดียว? มันอ่านว่าเบื้องต้น—บางคนอาจเรียกว่าโทเค็นนิสติก ทำไมไม่ลองเลือกลูกครึ่งโทมัสและลูกครึ่ง
มาตีส แล้วดูว่านักวาดสีผู้ยิ่งใหญ่สองคนนี้จุดดอกไม้ไฟแบบไหน
หรือนำศิลปินเข้ามาเพิ่มเติมซึ่งขยายมรดกของ Matisse ในทางใดทางหนึ่ง?มีช่วงเวลาที่ดีกว่ามากในการตีข่าวที่น่าสนใจ คนหนึ่งกำลังเห็นเกรซ ฮาร์ตินและวิลเลม เดอ คูนนิ่งอยู่ด้วยกัน โดยมีสองภาพวาดที่ดูดุดันและแข็งแกร่ง อีกชิ้นหนึ่งคือ The Impossible, IIIสีบรอนซ์คลาสสิกปี 1946 ของศิลปินชาวบราซิล Maria Martins พร้อมภาพวาดที่ซับซ้อนจากห้าปีต่อมาโดย Sonja Sekula ชาวสวิสการจับคู่ที่
เป็นที่ ถกเถียงกันมากที่สุดคือLes (1907) ของ
Picasso ซึ่งอยู่ห่างจาก Faith Ringgold’s 1967 (American People Series No. 20: Die) เพียงไม่กี่ฟุต ภาพความรุนแรงที่ยังคงตกตะลึงของ Ringgold—ผู้ใหญ่และเด็กพัวพัน คนขาวดำ เบิกตากว้างและเต็มไปด้วยเลือด—ดึงภาพการแอบดูที่น่าขนลุกของ Picasso ที่แสดงภาพกลุ่มคนขายบริการทางเพศออกมาการขยายตัวของพิพิธภัณฑ์ศิลปะสมัยใหม่และ Rehang นั้นหรูหราและชาญฉลาดในห้องชื่อ
